Onze Gele Verhalenbus is in 1973 in Frankrijk gebouwd.
Na 7 jaar Frankrijk is hij in 1980 ingevoerd in Nederland, helaas zonder “grijze kaart”. Dit betekent dat we we vanaf 1980 tot 2020 belasting hebben betaald voor onze old-timer, omdat de RDW rekent vanaf de eerste registratie in Nederland.
Onze bus was in 2013 al 40 jaar oud, maar voor de RDW helaas nog niet.
Inmiddels is de bus wel belastingvrij.
De bus kwam terecht bij Henk Kamp, een enorme liefhebber van HY busjes.
Henk werkte, naast zijn baan bij de Openbare Bibliotheek Deventer, in Heesch bij het HY-team als vrijwilliger in de onderdelenloods.
Henk heeft zijn busje destijds die knalgele kleur gegeven met vele potten verf van de HEMA!
Het plan was om met zijn busje veel te gaan rijden en te kamperen, maar helaas liep het anders.
Henk werd ernstig ziek en na een kort ziekbed stierf hij in 2011.
Henks vrouw Aty Kamp, ook werkzaam bij de Bibliotheek Deventer, heeft, in overleg met toenmalig directeur van de leeszaal Jos Debij, de bus overgedragen aan de bibliotheek om er een bus van te maken waarin kinderen konden worden voorgelezen.
En zo geschiedde…
De bus werd rijklaar gemaakt door het HY-team in Heesch. Iemand ontwierp de plaatjes en teksten aan de buitenkant van de bus. Iemand timmerde twee bankjes om de wielkasten in de bus en de bieb kleedde alles aan met leuke stoeltjes, kussentjes en een televisiescherm om de plaatjes uit prentenboeken digitaal op te vertonen.
Een leuke oude koffer werd gedoneerd door Emmy Strik en Aty zelf had nog enkele prentenboeken om daarin te doen.
Zo is de Gele Verhalenbus geboren! In 2013 werden de eerste voorleessessies gedaan. In het begin was het nog “zoeken” naar de beste manier om dat te doen.
Zo las Sandra een keer voor op een schoolplein met drie klassen kinderen en de bus op de achtergrond. De plaatjes vertoonden we op een scherm dat steeds omwaaide.
Bovendien verstoorde een kat het verhaal!
Soms zaten we met een halve schoolklas in het grasd, maar dan konden we niet digitaal voorlezen.
Maar na een tijdje ontstond een vaste vorm van sessies van ongeveer een half uur, al naar gelang de leeftijd van de kindjes. Er was een vaste groep vrijwilligers.
Het charmante busje dat bij vele volwassenen een glimlach op het gezicht tovert, is inmiddels bij heel wat kinderen in Deventer en omstreken bekend.
Er wordt dan ook meestal druk gezwaaid en getoeterd als we rondrijden.
In 2018 maakte de Bibliotheek bekend te willen stoppen met de Gele Verhalenbus. Met name omdat de organisatie eromheen meer tijd en geld kostte dan dat de bus opleverde.
Na een gesprek tussen de huidige directrice van de Bibliotheek, Alice van Diepen en enkele vrijwilligers is de stichting Gele Verhalenbus opgericht.
Op 4 juli 2018 is de bus aan de Stichting Gele Verhalenbus overgedragen met als doel om door te gaan met de activiteiten met de bus zoals het ooit bedoeld was; een bus die heel veel (voor)leesplezier brengt!
